Hoi allemaal,
Tja de 13 maanden zijn voor ons voorbij gevlogen en is het tijd geworden om onze allerlaatste blog te schrijven voor onze site. Het is wel raar dat we weer terug komen naar NL en om alle mooie herinneringen en belevenissen nu achter ons te laten. Na onze fantastische reis naar Antarctica hebben we onze reis voortgezet in Argentinië en om daarna Brazilië in te gaan. Ons einddoel was Rio de Janeiro.

Na Ushuaia te hebben verlaten zijn we gevlogen naar Buenos Aires, voor de insiders BA. We hadden en hostel geboekt midden in het centrum, dus dat was erg leuk. Het nadeel was echter wel dat er veel jongere in het hostel zaten die tot diep in de nacht harde muziek draaide en geen rekening hielden met de 30+ers. De eerste dag moesten we erg wennen aan de hoeveelheid mensen. Patagonië is toch wel heel wat rustiger dan deze wereldstad. In BA hebben we lekker gewinkeld en met name veel boekwinkels van binnen gezien. We wilden graag een Lonely Planet van Brazilië hebben. We hebben honderden Lonely Planets gezien van de gekste landen in de wereld maar geen 1 voor Brazilië. Natuurlijk zijn we ook op het culturele pad gegaan en hebben we genoten van wat BA allemaal heeft. Het is echt een hele mooie stad met veel geschiedenis en met veel Spaans koloniale gebouwen. Voor ons echt genieten! We zijn ook naar Cementerio de la Recoleta geweest. Deze begraafplaats is een museum op zich. Er zijn 'straten' met allemaal graven. Ipv van onder de grond worden ze geplaatst in graftombes. De tombes zijn echt groot en mooi. In sommige tombes zagen we de kisten nog gewoon liggen. Op deze begraafplaats liggen de elite van Argentinië, oud presidenten, militaire helden en ook Eva Peron (Evita). Na een aantal dagen in BA te zijn geweest hebben we de nachtbus naar Puerto Iguazu genomen. Ons plan was eerst om hier te gaan kamperen, maar de campings lagen veel te ver uit de stad. Toen maar gekozen voor een kamer. Het is allemaal vrij prijzig en we horen dat Brazilië nog duurder is. We betalen voor een zeer simpele kamer ruim 50 euro per nacht. Pluspunten zijn airco en ontbijt! Wij dus de volgende morgen om half negen naar het ontbijt. Echter omdat het ontbijt maar tot 9.00 uur is ongeveer alles op. Om 7 uur wordt er eten neer gezet en is het op dan is het op! De dagen daarop volgende vielen wij dan ook om 7 uur aan!

Maar wat was het warm in Puerto Iguazu! De thermometer kwam niet onder de 35 graden overdag. Dit was met momenten dan ook wel even afzien. De hitte heeft ons echter niet weerhouden om naar de Iguazu Falls te gaan. We zijn 1 dag naar de Argentijnse kant geweest en 1 dag naar de Braziliaanse kant. Dit is echt een aanrader en we hebben beiden nog nooit zo iets gezien! De eerste dag was onze bestemming de Iguazu Falls aan de Argentijnse zijde. Met de bus zijn we naar het nationaal park Iguazu gegaan en stonden om 8.30 uur bij de entree van het park. Er zijn daar meerdere zeer mooie wandelroutes die je kunt lopen. Wij hadden ons goed voorbereid en alvast een route uit gestippeld. Even wat aantallen: het water valt op bepaalde plekken 80 meter omlaag, in totaal gaat er 1500 kuub water omlaag per minuut (genoeg water om 36 Olympische zwembaden per minuut te vullen) en er zijn ongeveer 275 watervallen. We begonnen met de wandeling ‘Paseo Inferior'. Deze tocht was 1400 meter lang en bracht ons langs onderkanten van de watervallen. Er zijn zoveel watervallen hier! Erg mooi om te zien. Naast alle watervallen genoten we ook van de dieren. Er vlogen heel veel grote roofvogels in de lucht maar ook in de bomen om ons heen zagen we meerdere bijzondere vogels. De kleuren van de vogels zijn echt heel bijzonder. Ook hebben we meerdere Coati gezien. Een dier was het voormaat heeft van een stinkdier en heel graag eten van mensen afhandig maakt. Grappig om deze dieren aan het werk te zien op de plekken waar mensen een hapje eten. Hierna volgde de tweede tocht ‘Paseo Superior'. Deze tocht was 1300 meter lang en loopt langs de bovenkant van de watervallen. Het pad waar je over wandelt is precies aan de bovenkant van de waterval gemaakt. Hierdoor heb je een mooi uitzicht. Hierna zijn we aan de wandeltocht ‘Sendero Macuco' begonnen. Dit is een drie kilometer lange wandeltocht (3 km heen en 3 km terug) die naar een waterval gaat waar je ook in kunt zwemmen. De tocht was lekker om te lopen maar nu de temperatuur de 35 graden over gaat begint het lopen wel een stuk zwaarder te worden. Natuurlijk zijn we op het eind nog even het water in gedoken om een beetje af te koelen. Ook het staan onder de waterval was erg leuk. Onderweg zijn we een paar mooi gekleurde vogels tegen gekomen maar het hoogtepunt was een groep apen die in de bomen aan het spelen waren. Erg leuk! Hierna was het tijd voor het hoogtepunt van het park, namelijk ‘Garganta del Diablo'(Devil's Throat). Om hier te komen moesten we dus eerst 20 minuten met een klein treintje om vervolgens nog 1100 meter te lopen over naar een platvorm midden op de rivier. We zagen onderweg nog grote meervallen en kleine schilpadden in het water. Het platvorm dat midden op de rivier is gemaakt op een punt waar het water omlaag stort. Het water is oorverdovend, we stonden middenin een enorme spray van water, wat een water viel er op dat punt omlaag. Echt een schitterende plek! Na goed nat te zijn geworden zijn we naar de uitgang van het park gegaan. Op de weg terug werden we nog even blij verrast door een Toekan die aan kwam vliegen. Wat een mooi beest! Alles bij elkaar hebben we die dag bijna 13 km gewandeld en dat voelde we wel in onze benen. De dag erna zijn we naar de Braziliaanse kant van de Iguazu Falls gegaan. Om daar te komen moesten we eerst uit Argentinië worden gestempeld en daarna ook weer Brazilië in worden gestempeld. Weer een mooie extra aanvulling op ons toch al mooie paspoort. In dit park is er maar één wandelroute van 1,5 km die je mag lopen zonder dat je bij hoeft te betalen. Voor alle andere paden moest er extra worden betaald. Wij hebben alleen het ‘standaard' pad gelopen. Het uitzicht op de rivier was vanaf deze kant weer helemaal anders. Want je kunt vanaf hier zien hoeveel watervallen er zijn. Echt onvoorstelbaar veel! De tocht bracht ons langs steeds andere uitzichtpunten. Wat echt geen moment gaat vervelen! Het hoogtepunt was voor ons een wandelroute over het water heen waarvandaan je een schitterend zicht hebt op de Garganta del Diablo. Dit keer vanaf de onderkant bekeken. We zijn dan ook weer goed nat geregend! Gelukkig is het zo warm dat je snel weer droog wordt. Hierna zijn we naar de uitgang gewandeld en hebben we de bus weer gepakt terug naar Argentinië.

Helaas begon toen de ellende voor mij (Maaike), ik werd ziek (buikgriep). We moesten helaas wel weer verder, hadden namelijk al bustickets richting Brazilië (Sao Paulo) gekocht. De dag van vertrek zou om 13.00 uur de bus vertrekken. Toen we om 13.00 uur vertrokken gingen we helaas niet op pad maar naar het busstation van de busmaatschappij net buiten het dorp. Hier kregen we te horen dat onze bus vertraging had. We moesten hier op houten bankjes plaats nemen en we konden gaan wachten tot de bus kwam. Het was hier zeker 35 graden en echt niet de beste omgeving om ziek te zijn! Ik ben op de bankjes gaan slapen en Mark is gaan computeren. Rond 5 uur kwam eindelijk de bus. De aankomst van de bus betekende helaas niet dat de bus gelijk vertrok. Iedereen kwam uit de bus en 2 uur later vertrokken we pas. Wat een dag!

In Sao Paulo konden we wel merken dat we in het duurste land van Zuid-Amerika zaten. We moesten voor een taxi rit van 30 minuten ruim 15 euro betalen. Ach het is altijd nog goedkoper dan in Nederland. In de Lonely Planet wordt erg gewaarschuwd voor Sao Paulo. Er schijnen veel mensen beroofd te worden. Mark was in het hostel met een Japans meisje in gesprek geraakt die de dag ervoor was overvallen. Ze hadden haar een blauw oog geslagen en al haar bezittingen afgenomen. Nou dat is wel even schrikken. Dan merk je toch echt wel dat al dat waarschuwingen uit de Lonely Planet wel ergens op gebaseerd zijn. Wij hebben een stadswandeling uit de Lonely Planet gelopen. Wat ons opviel is dat er echt heel veel mensen op straat leven. Naast de mooie gebouwen zijn er ook veel gebouwen met veel graffiti, wat maakt dat het allemaal wat vervallen eruit ziet. Beiden voelden we ons niet echt op ons gemak. Mark had het gevoel dat hij continu over zijn schouder heen moest kijken. We hebben meerdere mooi gebouwen bekeken en zijn in de kathedraal van Sao Paulo geweest. Uiteindelijk na ruim twee uur wandelen vonden we het genoeg en zijn we weer terug gegaan naar het hostel. Sao Paulo is niet echt een aanrader.

Sommige lezer zullen nu wel denken of zich afvragen was het niet Carnaval toen Mark en Maaike in Brazilië waren? Het antwoord is ja! Echter hebben we ervoor gekozen om niet hiervoor eerder naar Rio de Janeiro te gaan. Beiden zijn we geen carnavalvierdes, we hoorde dat carnaval vieren in Rio bijna even veel kost als een reisje naar Antarctica. Wij hebben dat feestje dan ook aan ons voorbij laten gaan.

Na Sao Paulo hoopte we dat Brazilië ons iets anders zou brengen dan een gevoel van onveiligheid! Nou dat heeft dit ons zeker gebracht! Met onze backpacks weer op onze rug zijn we naar het busstation van Sao Paulo gegaan om de bus naar Paraty te nemen. Het is echt ondertussen onvoorstelbaar hoe vol onze tassen zijn. Vooral de tas van Mark puilt ongeveer uit zijn voegen. Weinig kleren maar heel veel spullen die we in de loop van de tijd hebben verzameld. Het busstation van Sao Paulo is echt onvoorstelbaar groot. Dit is natuurlijk ook wel een beetje logisch voor een stad waar ruim 11 miljoen mensen wonen! Gelukkig is het allemaal heel goed opgesteld waardoor we de plek waar onze bus zou vertrekken snel hadden gevonden. Het was erg mooi om de grote stad te verlaten en op een gegeven moment de groene omgeving in te rijden. Ook ging een groot gedeelte van de tocht langs het strand. Wat zijn hier veel mooie stranden!

Even een beetje geschiedenis. Paraty is een klein dorpje. De Portugezen kwamen hier voor het eerst in de 16^e eeuw. Toen er goud ontdekt werd in de Minas Gerais aan het eind van de 17^e eeuw werd dit dorp een verplichte tussenstop tussen Rio de Janeiro en de mijnen. Omdat er zoveel goud hier rond ging werd Paraty een drukke en belangrijke haven. Door de rijkdom zijn er vele kerken en mooie huizen gebouwd. Deze goede periode duurde niet heel lang. Rond 1720 werd er een weg gemaakt tussen Rio en de mijnen en werd de route via de weg 15 dagen korter als die via Paraty en de zee. Het gevolg was dat de stad in verval raakte. Nu is er nog steeds te zien dat het dorp ooit een rijke stad is geweest. In het oude centrum staan allemaal oude witte huisje en vele oude witte kerkjes. Het wordt dan ook niet voor niets een van de mooiste historische plaatsje van Brazilië genoemd. Wij vonden de plaats heerlijk om te bezoeken!

We hebben hier ook wederom weer genoten van het onderwater leven. We hadden een boottocht geboekt die ons naar een aantal eilandjes zou brengen om daar te zwemmen en te snorkelen. Rond Paraty liggen ongeveer 300 eilandjes. Toen we onderweg waren naar de 1^e plek om te zwemmen zagen we dolfijnen. Het was een groep van zeker wel 30 dolfijnen. We probeerde met de boot er zo dicht mogelijk bij te komen. Wat een gaaf gezicht! We zijn in totaal naar 4 plekjes gevaren. Het onderwaterleven was weer erg mooi. We hebben veel verschillende vissen, zeeslakken, pijlstaartroggen en zeesterren gezien. De klap op de vuurpijl was wel dat Mark 2 zeeschildpadden heeft gezien. De eerste was samen met een bestuurder van de boot die hem een rondleiding onderwater gaf en de tweede heeft hij alleen gezien. Mazzelaar! Ook hebben we vissen onderwater gevoerd. We kregen een stuk brood en als je deze onderwater hield kwamen hier honderden vissen op af. Gaaf!

Onze volgende en een na laatste bestemming werd Ilha Grande. Een groot eiland voor de kust vlakbij Rio. Het eiland is erg mooi overal heuvels en heerlijk veel groen. We liepen gelijk naar de camping waar we wilden verblijven maar helaas was de camping gesloten! Ik ben toen op een bankje met de bagage gaan zitten terwijl Mark op zoek is gegaan naar een plekje voor ons om te slapen. Het was even zoeken maar hij vond een camping met een poort, veiligheidscamera bij de poort en daarachter een kleine camping. Het was super schoon, je mocht gebruik maken van de keuken en ze hadden gratis drinkwater. Wat was echter een warme klus om de tent in de volle zon op te zetten. Het was daarna dan ook tijd om af te koelen op een terrasje aan het strand. In Ilha Grande hebben we onze tijd met name door gebracht aan het strand, op het terras en met Açaí eten. Açaí is bevroren verpulverde bosvruchten met daarop muesli. Erg lekker, maar ook heerlijk verkoelend.

Het werd tijd om naar onze laatste bestemming van onze wereldreis van 13 maanden te gaan. Rio de Janeiro. 13 maanden geleden leek het nog zo ver weg en nu gingen we gewoon er al naar toen. We hadden ervoor gekozen om met de Speed express te gaan. Deze zou je met de boot naar het vaste land brengen en dan met een directe bus naar je hostel in Rio brengen. Echter was de Speed express niet echt heel snel, maar bracht ons wel naar ons hostel in Rio. We hadden van te voren een kamer in een hostel geboekt. We wisten al dat we 65 euro per nacht moesten betalen. Wat krijg je in Rio voor 65 euro per nacht: een zolderkamer met een schuindak waar ze 3 bedden hadden geplaatst, een airco die werkt van 21.00 uur tot 9.00 uur en een wc/douche 2 verdiepingen naar beneden. Een plus punt was wel dat er wifi op de kamer was en dat de ontbijtjes goed verzorgd zijn. Maar ons hoor je (bijna) niet klagen. We zitten in een fantastisch mooie stad en gaan lekker genieten wat deze stad ons gaat brengen. We hebben een stadswandeling door het oude centrum van Rio de Janeiro gemaakt. We hebben mooie kerken en gebouwen bezocht. We zijn een ochtend naar Pao de Acucar geweest. Pao de Acucar is een bergpiek die in de zee vlak voor Rio ligt. Vanaf de 396 meter hoge top hadden we een schitterend uitzicht over Rio! Op de top van de berg waren een paar korte wandelpaden. Toen we hier liepen zagen we Kapucijn aapjes. Deze kleine aapjes zijn ongeveer 30 cm lang. Ook zagen we nog een hele grote salamander. Dit beest was zeker 1,5 kilo! Hierna was het tijd om omlaag te gaan. Tijdens het terug wandelen naar het hostel kwamen we langs een winkelcentrum waar we lekker hebben rond gewandeld. Heerlijk om in koud winkelcentrum te wandelen. Toen we zagen dat er ook een bioscoop was hebben we gelijk kaartjes gekocht. Alles hier was in het Portugees dus we hadden niet echt een idee naar wat voor film we gingen. Wel wisten we dat het Engels gesproken was. Het bleek dat we naar de ‘The woman in black' gingen. Een erg spannende film. Beiden zaten we op het puntje van onze stoel en schrokken we regelmatig.

Natuurlijk moesten we ook een bezoek gaan brengen aan de bekende stranden van Rio. We zijn naar
Copacabana en Ipanema strand geweest. Ik had me voorbereid op mooie stranden met allemaal mooie mannen in iets te kleine zwembroeken. Echter viel dit wat tegen. De Speedo's zijn uit! De stranden zijn erg breed en groot. Ze liggen vol met mensen, het lijkt net Scheveningen. Wij vonden het dan ook prima dat we alleen over de boulevard hebben gelopen. Lekker mensen kijken! Bij Ipanema strand zou je per paal allemaal groepen moeten kunnen zien liggen. Bij paal 7 de mensen die gezien willen worden, bij paal 8 de homo's, bij paal 9 de straatkinderen, enz. Wij zagen een enorme massa mensen, maar konden er geen onderscheid in aanbrengen.

Op onze laatste dag in Rio de Janeiro zijn we naar het beroemde Christusbeeld geweest. Om daar te komen moeten we met een treintje omhoog. Omdat alle tourgroepen de kaartjes voor de ochtend hadden opgekocht moeten wij 2,5 uur wachten voordat we mee omhoog mochten. Het wachten was het meer dan waard. Wat een beeld en wat een uitzicht over Rio! Het was een mooie afsluiting van onze fantastische reis!

Ja, lieve mensen het is nu echt zover. De reis zit er voor ons nu echt bijna op! Morgen vliegen we richting jullie. Hier hebben we heel veel zin in, maar gaan ons heerlijke leventje ook wel missen! We hebben zoveel mooie en bijzondere dingen gezien, onze grenzen verlegd en levenservaring op gedaan. Dit neemt niemand ons meer af! We willen jullie op deze manier ook bedanken voor het volgen van al onze belevenissen en voor alle reacties die jullie hebben gestuurd. Dit hebben wij erg gewaardeerd!

Tot snel!

Mark en Maaike