Hallo,

Het is al weer een paar weken geleden dat jullie iets van ons hebben gehoord, dus hier zijn we weer. Op het moment zitten in Beijing en zijn we onze laatste dagen in China aan het beleven. Wat een bijzonder land is dit! We hebben heel wat kilometers gemaakt om uiteindelijk in Beijing aan te zijn gekomen. We zijn gestart in Kunming en toen naar Yangshou, Dazhai (Dragon's Backbone Rice Terraces), Sanjiang, Zhangjiajie en Xi'an gegaan. Beiden hebben we ondanks de taalbarrière genoten van het moois wat China heeft te bieden. Jullie zullen dit na het zien van onze foto's denken we wel beamen.

We zijn met een slaapbus van Laos naar China gegaan. Dit hield in dat we 20 uur in de bus moesten zitten/liggen. Even een beschrijving van een slaapbus. Dit is een bus met allemaal 1 persoonsbedjes van 1,70 bij 60 cm en er is geen wc aanwezig in de bus. We hadden echter geluk dat het rustig was in de bus, dus konden we achterin de bus liggen. Hier heb je 5 bedden naast elkaar. Wij hadden echter deze 5 bedjes voor ons alleen! De tocht was lang en we maakte redelijk wat stops om mensen op de pikken (het maximale aantal mensen in de bus is nooit boven de 15 uit gekomen). We gingen over vele bergen heen dus we draaide wat af en de hobbels waren af en toe ze hard dat we met ons hele lichaam de lucht in vlogen. Het uitzicht was schitterend dus dat maakte veel goed! De grens met China was apart. De bus die ontsmet werd, alle bagage die uitgebreid gecontroleerd werd en het niet spreken van de Engelse taal maakt zo een overgang altijd wel weer even spannend. Uiteindelijk was het allemaal een eitje en nu zijn we in China! Het verschil is wel gelijk heel duidelijk. Er zijn in China vele mooie gebouwen. Alles voelt westers aan en er is hier gewoon veel meer geld dan in Laos. Daarnaast is het heerlijk dat de wegen hier zo enorm goed zijn. Wel apart dat alles in het Chinees staat aangegeven en dat er nauwelijks Engels gesproken word. Het maakt het er allemaal niet even makkelijk op! Bijvoorbeeld aangeven dat de bus moet stoppen omdat wij moeten plassen. Dit was iets wat wij niet duidelijk konden maken... (of dat de chauffeur niet wilde begrijpen). Dan is de taalbarrière best even vervelend! Aangekomen in Kunming hebben we direct fietsen gehuurd om de stad een beetje te ontdekken. Kunming is echt enorm westers. Je hebt hier echt alle westerse winkels die wij ook uit Nederland kennen, alleen in een veel grotere hoeveelheid. Vanuit Kunming wilden we onze reis naar Tibet regelen maar helaas is de grens van Tibet dicht voor toeristen. We hadden allebei zo een zin om hier heen te gaan. Maar zo als altijd: er gaat 1 deur dicht en er gaan er twee open.

We hebben na 1 nacht Kunming besloten direct de nachttrein naar Yangshuo te nemen. Om daar te komen moeten we met de trein naar Guillin en dan met de bus naar Yangshuo. De treinreis zou 18 uur duren. Het treinstation van Kunming was echt heel luxe en bijzonder. We moesten door een metaaldetector en onze tassen door een scanner. Je verzamelde voor 3 treinen in een grote hal. Om een bepaalde tijd gaan er 3 poorten open en deze poorten zijn alleen voor 1 trein bestemd. De kaartjes worden gecontroleerd bij de poort. Het kan dus nooit zijn dat je in een verkeerde trein zit. Bij elke deur van de trein staat een conducteur om te controleren of je in de goede coupe in stapt. Wij draaien onze hand niet meer om voor een treinreis van 18 uur en we waren dan ook zo in Yangshuo. In Yangshuo sliepen we in een guesthouse bij de mensen in huis. Het is raar dat je gewoon bij de mensen over de vloer bent. Het leuke en vooral lekkere was dat het inclusief eten was. We kregen drie maaltijden per dag! We konden na aankomst snel aanschuiven voor het avondeten. Dit wordt geserveerd in de eetkamer waar een grote ronde tafel staat met een grote ronde glazen plaat erop. Op deze plaat worden vele verschillende gerechten geserveerd. Daarnaast kregen we een kommetje rijst. Het eten was heerlijk, we hebben beiden zitten smullen! In Yangshuo hebben we verschillende dingen gedaan. We zijn oa op de Farmers market geweest. Dit is een markt waar je eten kan kopen. De eerste hal waar we in kwamen was de vlees en vis hal. Er lagen overal stukken vlees en levende vissen. Hoe vers wil je het hebben. Het stonk er verschrikkelijk en op de padden lagen levende vissen die probeerde te ontsnappen. Achter in de hal zag Mark gevilde honden hangen. Toen we er langs liepen zagen we een kleine kooi met wel 30 poesen die boven op elkaar lagen. In eerste instantie dachten we dat ze dood waren tot dat we ze hoorde miauwen. Een heel akelig en zielig gezicht, want ze waren gewond en zo mat. Echt verschrikkelijk. Maaike wist niet hoe snel ze hier weg moest komen. Schildpadden en kikkers zie je ook veel. Allemaal om op te eten... wij hebben hiervoor bedankt! Daarna zijn we naar de toeristen straat gegaan. Nou en deze was toeristisch. Mark die zeven jaar geleden ook hier was, herkende de straat niet meer terug. Het was een en al souvenirwinkels en eetgelegenheden. We zijn van mijn verjaardagsgeld naar een lichtshow geweest. De Liu San Jie lichtshow; een befaamde lichtshow op de Li-rivier, gechoreografeerd door dezelfde regisseur van de openingsceremonie van de Beijing Olympische Spelen en bekend als het grootste natuurlijke podium in de wereld. De lichtshow is een licht- en muziekspektakel waarin een zeshonderdtal lokale boeren, vissers en dieren dagelijks optreden voor een publiek van 4000 mensen. Wij vonden het een erg leuke en mooie show en hebben ons er meer dan mee vermaakt! Wel apart om te ervaren dat de mensen om ons heen gewoon de hele tijd zaten te praten. Het was geen seconde stil. Tevens werd er ook niet geapplaudisseerd aan het einde. Veel mensen liepen 2 minuten voor het einde al weg. Erg vreemd en onwerkelijk vanuit ons Nederlandse perspectief. In Yangshuo kan je heel mooi fietsen. Dit hebben we dan ook 2 dagen gedaan. De eerste dag hebben we een schitterende route gefietst door het Yulong riviergebied. Het landschap is hier prachtig. Ver uitgestrekte rijstvelden, kleine dorpjes, oude uit rots vervaardigde bruggen en kalksteenrotsen op de achtergrond. De tweede dag zijn we op de fiets naar de Moon hill gegaan. Om bij de Moon hill te komen moet je 800 treden omhoog. De klim was heftig en zeer zwaar. Het was erg warm en beiden hadden we het zwaar. De klim was gelukkig wederom de moeite waard. Wat een uitzicht. De Moon hill heet zo omdat er een gat in de heuvel zit die op de maan lijkt. Dit gat is ontstaan doordat er eerst een grot in de berg zat. De grot is ingestort, maar de ingang is intact gebleven. We zijn ook naar een grot geweest. We konden ons verkleden (badkleding aan) en gewapend met een helm gingen we met een bootje de grot in. Het was heerlijk koel in de grot. Na 2 minuten varen moesten we helaas uit het bootje en moesten we gaan lopen. We gingen door de grot lopen. Beiden waren we erg blij dat we een helm op hadden want we hebben wel een aantal keer onze hoofd gestoten. Mark moest een aantal keer op handen en voeten door een gangetje omdat het zo laag was. We gingen eerst naar een modderbad waar we elkaar lekker konden insmeren. Na ons afgespoeld te hebben mochten we na een stukje lopen plaats nemen in een hotspring. De hotspring was na ons idee niet natuurlijk. Dit was wel lekker. Na gebadderd te hebben gingen we weer terug.

De reis van Yangshuo naar Dazhai viel ons zwaar tegen. Hadden we maar Chinees geleerd!
Onze eerste trip was Yangshuo-Guillin, deze verliep naar wens. Op het busstation moest we de bus naar Longsheng hebben. Echter kon niemand ons uitleggen hoe we daar moesten komen. Iedereen wees een kant op en niemand sprak Engels. Uiteindelijk zei iemand bus 91, maar waar die was kon hij ons niet duidelijk maken. We moesten in ieder geval weg bij het busstation. Verhit en balend besloten we om naar de hoofdweg te lopen om daar in een hotel het te vragen. Na een hotel te hebben gevonden waar ze Engels spraken konden we de man niet goed uitleggen wat we wilden. Met een briefje in het Chinees dat we naar Longsheng wilden, vertrokken we weer. Op een gegeven moment zagen we een bus 91 rijden. Echter was dit een stadsbus. Mark met de Lonely Planet in de hand de bus in. De chauffeur knikte dat het goed was. We moesten 4 yuan betalen, of te wel 50 euro cent. Dit kon nooit goed zijn want het moest samen minstens 50 yuan kosten. Dus wij 2 haltes verder maar weer snel de bus uit om terug te lopen naar het busstation. Daar stonden we dan, niemand die goed Engels sprak en waar moesten we nu heen? Uiteindelijk vonden we een vrouw die ons kon helpen. We moesten toch de bus hebben waar we net uit waren gestapt en die zou ons naar een ander busstation brengen waar de bussen naar Longsheng vertrokken. Het was een enorm zware bevalling maar uiteindelijk zijn we via Longsheng op onze bestemming in Dazhai aangekomen! Het dorp is erg primitief en klein, maar erg sfeervol door alle rijstvelden tegen de berg aan. We zijn wat in het dorp gaan rondlopen, maar hij was zo klein dat we al snel ergens wat zaten te drinken met een hapje erbij. Er zijn geen wandelkaarten van de omgeving dus met ons beste Chinees hebben we het startpunt van onze route gevonden. De weg omhoog was stijl, maar o zo mooi. We hebben het eerste uur wat last van regen gehad, maar daarna viel het gelukkig mee. Tijdens de wandeling liepen we door verschillende dorpjes en hadden we mooie uitzichtpunten. Van bovenaf kon je de rijstvelden die tegen de berg aan liggen heel mooi zien. Erg gaaf.

Om naar onze volgende plek te komen moesten we een gokje nemen. We wilden naar Zhangjiajie maar wisten namelijk niet zeker of we er konden komen. Ons doel van die vandaag was om in ieder geval aan te komen in Sanjiang. Zonder al te veel moeite kwamen we in Sanjiang aan. Maar ja toen begon de ellende! Hoe leg je in het Chinees uit dat je van het busstation naar het treinstation wil? Na lang zoeken en meerdere keren de weg vragen was er een chinees zo vriendelijk om met ons mee te lopen naar een taxi en ons naar het treinstation te brengen. Wonder boven wonder kwamen we 10 kilometer buiten de stad ook echt op het treinstation aan! Om naar Zhangjiajie te komen moesten we nu nog een treinticket kopen. Met de Chinese woorden Zhangjiajie, softsleeper en hard-seat en handen en voeten kwamen we heel ver. Uiteindelijk zijn we weg gelopen met 2 treinkaartjes. Helaas zijn dit zitplekken, want slaapplekken voor dezelfde nacht waren uitverkocht. De trein zou om 00.20 vertrekken en de reis zou 8 uur duren. Het was half 4 toen we de treinkaartjes in handen hadden. We moesten dus nog even wat tijd overbruggen. We zijn in een eettentje gaan zitten en Mark heeft wat gegeten. Op een gegeven moment gaf de jongen aan dat ze ook kamers hadden. Na een eerste keer het te hebben afgeslagen, zijn we er toch maar op in gegaan. Het leek ons toch wel lekker om nog even wat te slapen. Echter de kamer was verschrikkelijk. Hier wil je niet dood gevonden worden. Dus snel liggen en ogen dicht doen. Echter om half 11 schoten we beiden wakker van een gekraak en ja hoor wat liep er door de kamer een grote rat. Nou je begrijpt we zijn direct de kamer uit gegaan en vast bij de trein gaan zitten. Onze trein zou om 00.20 aankomen. Echter om half 2 was hij er nog steeds niet. Erg vreemd. Op een gegeven moment kwamen er mensen van de trein naar ons toe en probeerde uit te leggen dat de trein vertraging had. Wij begrepen er natuurlijk niets van, spreken namelijk geen Chinees! Mensen probeerde ons met hun beste Engels uit te leggen dat de trein pas om 4 uur zou komen, maar ze zeiden dat we de trein hadden gemist. Klinkt bijna hetzelfde toch? Gelukkig was er een persoon die kon tolken, we waren heel blij toen we uiteindelijk begrepen dat we de trein niet hadden gemist maar tot 4 uur moesten wachten! Er waren nog ongeveer 15 mensen die ook met onze trein moesten. Echter kregen deze mensen net zo weinig informatie als ons. De trein kwam niet om 4 uur, ook niet om 5 en 6 uur! Uiteindelijk na zeker 6 keer naar buiten te zijn gegaan als er een trein aankwam, kwam de trein om half 7 binnen rijden. Met 6 uur vertraging en niet geslapen te hebben zijn we maar ons plekje op gaan zoeken. Nou dit beloofde ook niet veel goeds. Wat een bende in de trein, iedereen gooit zijn etenswaren op de grond, roggeld en spuugt dit daarna uit. We zaten hutje mutje. Van slapen kwam de eerste paar uur weinig en o wat waren wij moe. Na een paar uur gingen veel mensen de trein uit, dus konden we eindelijk liggen. In plaats van om 8 uur in de morgen kwamen we om half 3 helemaal gebroken aan in Zhangjiajie.

Zhangjiajie is een gebied waar zeer weinig toeristen komen, wat wij niet begrijpen. We raden dan ook iedereen aan om er naar toe te gaan. We hebben hier super mooie dagen gehad. We zijn 1 dag naar de Tianmen mountain gegaan. Kijk even naar de volgende powerpoint presentatie (http://www.authorstream.com/Presentation/KGR1125-495256-tianmen-mountain/), dan kunnen jullie mee bleven wat wij hebben gezien! De berg ligt op 1300 meter hoogte en de stad op slechts op 200 meter. We zijn dus ruim een kilometer omhoog gegaan met de kabelbaan. Dat hebben we gemerkt. We zijn echt over enorme dalen gegaan, wat was dat spectaculair! Maaike die last heeft van hoogtevrees heeft het allemaal doorstaan! De bovenkant van de berg is enorm mooi. We hebben er een wandeltocht gemaakt van ruim 3 uur. De eerste twee uur liepen we langs de zijkant van de berg. Het pad hiervoor is echt aan de zijkant van de berg gemaakt. Onder ons moeten volgens de foto's die wij hebben gezien een ravijn van ruim 700 meter, er was echter bewolking dus wij konden dit niet zien. We vonden dit allebei niet heel erg. Ook deze mist had zeker iets en gaf de hele omgeving een magische gevoel. Tijdens de wandeling kwamen we ook nog langs een punt waarop een uit stekend stuk is, waarop je kon lopen. De vloer was alleen van glas gemaakt. Dit gaf echt een raar gevoel maar was super cool! Hierna hebben we de kabelbaan terug genomen en zijn er halfweg uitgegaan. We zijn toen naar de ‘Poort naar de hemel' gegaan. Dit was ooit een grot op de berg. Door erosie is echter de grot ingestort en is alleen nog de ingang overgebleven. Een poort dus! Om bij de poort te komen moesten we eerst over een weg met 99 bochten. De weg is echt super (al moet je niet gevoelig zijn voor wagenziekte!). Wij genoten vooral van het uitzicht! Het laatste stuk naar de ‘hemel' moesten we toch echt zelf afleggen. Dit was een steile trap met 999 treden. Een zware klus maar meer dan de moeite waard. Het licht door de wolken die steeds kwamen en weer weg gingen was erg mooi. Boven stonden we echt in de wolken. De hele ervaring was heel bijzonder. Na de ‘hemel' te hebben bezocht was het tijd om terug te gaan naar ons hotel. Om bij te komen van al onze belevenissen en reisdagen hebben we 2 dagen 'niets' gedaan. Na 2 dagen 'rust' moest er natuurlijk weer wat actie komen. Nou dat hebben we beiden geweten. We hebben 2 dagen gewandeld in het Zhangjiajie National Park. Al vrij snel werd duidelijk dat er veel Chinezen naar dit park komen. In totaal hebben we 3 westerse toeristen gezien en heel veel Chinezen! Dat vonden we wel heel bijzonder. Onze eerste wandeling ging naar Yellow Stone Village. Dit was een pittige wandeling. We moesten 2 uur lang de berg op klimmen. We hadden beiden nog niet zoveel gezweet. We waren dan ook blij toen we eindelijk boven waren. Achteraf kwamen we er achter dat bijna iedereen met de kabelbaan omhoog gaat en naar beneden wandelt. Onderweg zagen we veel apen, die niet gevoerd mochten worden. Maar ja, Chinese houden zich niet aan de regels dus de apen werden lekker verwend met lekkere snoepjes. Boven op de berg hebben we nog een wandeling gemaakt van ongeveer 1,5 uur. Het uitzicht was echt super mooi. Er staan hier allemaal bergen die erg smal en hoog zijn. Het lijken net blokkentorens. Deze omgeving is uniek en nergens anders op de wereld te vinden. De bergen zijn gebruikt in de film Avatar, waar ze de floating moutains worden genoemd. Hierna zijn we naar beneden gaan wandelen. Zoals altijd nemen wij het pad wat iets minder vaak bewandeld wordt. Hierdoor hebben we anderhalf uur op een pad naar beneden gelopen die enorm glad was door algen aangroei. Het was een mooie en heerlijk rustige route maar wel iets gevaarlijk. Wij waren dan ook blij dat we weer veilig beneden waren. Om bij ons hostel te komen (sliepen namelijk in het park) moesten we echter de Golden Whip Stream route nog helemaal aflopen. Volgens ons hostel in Zhangjiajie waren beiden routes 3 tot 4 uur wandelen. Wij waren echter niet helemaal gerust hierop aangezien wij over de eerste route al 5 uur hadden gedaan en het ondertussen al half vier 's middags was. Het bleek uiteindelijk allemaal mee te vallen aangezien de tweede route vrij vlak was en er waren slechts een paar kleine klimmetjes. Deze route volgt een watertje dat tussen de bergen door stroomt. Wij vonden het erg mooi om de bergen ook vanuit dit perspectief te kunnen zien. Juist hierdoor viel het ons op hoe groot en hoog de bergen/ torens waren. Deze tweede route hadden we in een kleine twee uur gelopen. Nu moesten we alleen nog ons hostel zien te vinden. Dit bleek minder eenvoudig als dat het leek. Volgens meerdere mensen moesten we met een lift naar boven toe. Ons hostel had ons echter uitgelegd dat we er met de bus konden komen. Ons is nog steeds niet duidelijk hoe en wij hebben dan ook maar de lift genomen. Deze lift ging in een minuut naar 350 meter hoogte. Het schijnt de hoogste lift ter wereld te zijn. Wij vonden het spectaculair. Vooral omdat de zijkant van de lift van glas was en we dus een schitterend uitzicht hadden. Op het einde, was de aarde wel heel erg ver onder ons!! Hierna hadden we snel de bus naar ons hotel gevonden. Het hostel was simpel maar voldeed aan de belangrijkste eisen, warm water en een schoon bed. We zijn vrijwel direct in slaap gevallen. De tweede dag hebben we de Yuanjiajie route, Greatest Natural Bridge gelopen. Dit was een erg mooie route van ongeveer 3 kilometer die langs de rand van de berg liep. Hierdoor hadden we steeds schitterende uitzichten over de vallei met hierin allemaal mooie berg torens. Een van de meest opmerkelijke formaties was de natuurlijke brug. Dit is een verbinding tussen twee berg torens op 320 meter hoogte van 4 meter breed, 20 meter lang en 5 meter dik. Best raar om hier overheen te hebben gelopen. Want wat is het diep naast ons! Wederom hebben we vandaag nauwelijks westerse toeristen gezien. Het barste wel weer van de chinezen. Gelukkig gaan zij maar naar een paar plekken toe en gaan daarna snel door naar de volgende plek. Wij lopen de hele route en zo kwam het regelmatig voor dat het op 1 punt echt belachelijk druk was om daarna 50 meter verder helemaal alleen te lopen. Op de plekken waar veel chinezen waren moesten we natuurlijk regelmatig met deze mensen op de foto. We lijken wel beroemd! Om 11.30 hadden we deze route afgelopen en hebben we de bus gepakt naar Tianzi Mountain. Een berg in het Wulingyuan gebied. Hier hebben wij eerst een paar uitzichtpunten bezocht om daarna via het heavenly platform en de southern heavenly platform af te dalen. De namen die ze hier allemaal aan de bergen geven zijn enorm creatief. Helaas hebben sommige bergen meerdere namen en is dit niet op de route kaarten allemaal goed aangegeven hierdoor was de route meerdere malen erg moeilijk te volgen. Gelukkig waren er genoeg mensen die ons de weg konden wijzen. De afdaling vanaf de berg was erg mooi en lekker rustig. De totale afdaling was ongeveer 5 kilometer. Bij elkaar hebben we in 2 dagen zeker 28 kilometer gelopen en dat voelde we ook wel!

Omdat we weer verder wilde moesten we 16 uur in de bus liggen. Onze volgende bestemming was Xi'an. Dit keer moesten we alle twee in een apart bedje. Mark was iets te groot voor het bedje maar als hij in een foetushouding ging liggen paste het prima, dus niet zeuren! De busreis liep voorspoedig, alleen was er een baby mee die wel regelmatig moest huilen. Onderweg hebben we nog erg veel regen en onweer gehad maar dat maakte de buschauffeur niet uit, die reed lekker hard door! Na mijn idee vergat hij ook soms dat er mensen misschien moesten plassen. We maakte weinig tussen stoppen dus elke stop hebben we dan ook maar benut om even te plassen. Dit is wel het nadeel van zo'n een lange busreis in een bus zonder wc. Je moet psychologisch in ieder geval de hele tijd plassen. Rond half zeven ‘s morgens de volgende dag kwamen we op het busstation van Xian aan. We zijn met een tuktuk naar ons hostel gegaan. Xi'an is echt een heel luxe stad. Wat een auto's en winkels. De meest luxe winkels kan je hier vinden. We zijn naar de Bell en Drum tower geweest. Dit zijn 2 gebouwen waar ze 's morgens en 's avonds de bel luidde. Xi'an zelf heeft weinig oude gebouwen meer. Op de terugweg naar het hostel wilden we even een treinticket naar Beijing kopen. Nou dat was dus niet zo makkelijk. Voor de komende 10 dagen zaten alle treinen vol, wat betreft sleepers. We konden wel nog 2 softsleepers krijgen voor 180 euro. Nou dat was ons een beetje te veel. We hebben genoegen genomen met 2 zitplekjes. Dat wordt dus weer bijna 12 uur lang afzien! Xi'an is bekend om zijn Terracotta Leger. Bij de ingang lieten we onze studentenkaarten zien en ja hoor het is ons weer gelukt. In plaats van 110 Yuan per persoon betaalde we nu dit samen. Wat een koopje!! Op advies van de Lonely Planet zijn we eerst de film gaan kijken voordat we naar de hallen gingen. De film was wat ouderwets. We zijn eerst naar de kleinste hal geweest en dit opgebouwd naar de grootste hal. Wel bijzonder om te zien hoe dit is gemaakt. Ze hebben nog lang niet alles gevonden en wat ze hebben gevonden zijn allemaal puzzelstukjes. Wel gaaf om in de grootste hal al die soldaten met paarden te zien. Het is erg warm buiten dus we waren blij dat het in de hallen wat koeler was.

Om half 7 's avonds vertrok onze trein naar Beijing. Op het treinstation was het erg druk. Het leek wel het centraal station van Amsterdam tijdens Koninginnedag! Gelukkig hebben we hier maar een half uur in hoeven te wachten. Toen gingen de poorten richting het perron open en kon iedereen gaan duwen om zo snel mogelijk de trein in te kunnen. Wij moeten het helaas doen met hard Seats (de goedkoopste stoelen die er zijn). Hierdoor zitten we hutje-mutje in de trein. Om 18.32 uur vertrok de trein en hebben wij ons zo goed en zo kwaad als het ging geïnstalleerd. Zoals jullie waarschijnlijk al verwachtte het was een zeer lange nacht. Vanwege de drukte, de zitplaatsen en het lawaai om ons heen hadden we erg veel moeite om de slaap te vinden. Mark heeft zich lange tijd vermaakt met luisterboeken. Beiden hebben we deze nacht ongeveer 4 uur geslapen. We waren dan ook blij toen de trein aankwam in Beijing. In ons hostel hier kunnen we zelf koken, dus Mark is rond 15.30 uur een wandeling gaan maken naar een grote Carrefour op 3 kilometer afstand van ons hotel. Daar kon hij de ‘weekboodschappen' halen. Echter duurde het meer dan 3 uur voordat hij terug was in het hostel. Ik maakte me dan ook wel wat ongerust. Mark had zich verkeken op de wandeling, in de winkel werd toen hij bijna klaar was zijn karretje gestolen en de wandeling terug was wel erg zwaar. Mark had namelijk bedacht om 15 liter water, een watermeloen en voor 4 dagen eten in zijn eentje terug te sjouwen. Tja, nadat een paar keer zijn tasjes op straat stuk gingen en het toch wel erg zwaar (+/- 30 kilo) was besloot hij om het laatste stuk toch maar met een taxi te gaan. Ik was blij dat hij veilig terug was en het resultaat was dat we 's avonds pannenkoeken hebben gegeten! We zijn 7 dagen in Beijing geweest. We zijn oa naar Beijing Zoo geweest voor ongeveer 2 euro, om oa de pandaberen te zien. Het park was erg mooi, maar de hokken van de dieren waren erg kaal, klein en slecht onderhouden. Erg zielig om sommige dieren er zo bij zien te zitten. Het is ongelofelijk hoe de Chinese bezoekers met de dieren om gaan. Er worden sigarettenpeuken door de tralies geduwd en de dieren worden gevoerd, ondanks dat er borden staan dat dit niet mag. In NL hebben de dieren het echter wat beter. Bij een kuil waar een bruine beer in zat was ook een poes. Volgens Mark was dit voor de gezelligheid, ik denk dat iemand die poes in de kuil heeft gegooid. Natuurlijk zijn we ook naar het Plein van de Hemelse Vrede of te wel Tiananmen-plein geweest. Het wordt het grootste plein ter wereld genoemd. Het plein kwam internationaal in het nieuws toen op 4 juni 1989 een studentenprotest, waaraan naar schatting een miljoen studenten en burgers deelnamen, bloedig werd neergeslagen. In het midden van het plein staat het mausoleum waar Mao Zedong sinds 1997 opgebaard ligt. Mark had mij voorbereid op 2 uur lang wachten, echter binnen 20 minuten waren we binnen. Het lichaam van Mao is gebalsemd en je kan zijn gezicht zien. Binnen 30 seconden stonden we weer buiten. Onze volgende stop was de Verboden Stad die aan het Plein grenst. De Verboden Stad was de plaats van waaruit de Chinese keizers van de Ming- en de Qing-dynastie hun rijk bestuurden. Het hoogtepunt van Beijing was voor ons het bezoeken van de Chinese muur. We zijn eerst 3 uur gaan rijden om op een afgelegen deel van de muur te komen. De plek heet Jinshanling. Aangekomen bij de muur, bleek de kabelbaan dicht te zijn. Dit betekende dat we zelf omhoog moesten klimmen om op de muur te komen. Nou dit was even een stijlen maar vrij snelle klim. Het plan was om de tocht van Jinshanling naar de Simatai te lopen. Helaas is de Simatai dicht vanwege renovatie. Nu konden we tot de poort en weer terug lopen. Het was een mooie en indrukwekkende tocht. De muur loopt van de ene heuvel naar de andere wat maakt dat je daalt en stijgt. Er waren erg stijlen stukken wat maakte dat ik soms op handen en voeten naar boven of beneden ging. Sommige stukken waren ook vervallen dus waren er geen treden meer. Het laatste stuk heb ik voor lief gehouden omdat het mij te stijl werd. Mark is wel tot het einde gelopen. Even kort een stukje geschiedenis: De Chinese Muur of Grote Muur is een uit aarde en stenen opgetrokken verdedigingswal in het noorden van China. De 6.259 kilometer lange verdedigingswal, die in het Chinees Muur van 10.000 li (6440 kilometer) heet, moest het Chinese Keizerrijk beschermen tegen vijandelijke nomadische ruitervolkeren en strekt zich uit van Shanhaiguan bij Bo Hai (300 km oostelijk van Peking) tot Lop Nur in het zuidoostelijk deel van de autonome regio Sinkiang. De gehele verdedigingslinie, inclusief verdedigingsgroeven van 359 kilometer en 2.232 kilometer aan natuurlijke grenzen (rivieren, heuvels en bergen), heeft een lengte van 8.850 kilometer. Het eerste deel van dit bouwwerk werd vanaf circa 200 v.Chr. uit gestampte aarde opgetrokken door de Oud-Chinese Qin-dynastie. Onder zeer slechte omstandigheden werkten meer dan een half miljoen arbeiders aan de Muur. Men beweert zelfs dat voor elke meter een man is gestorven. Meer dan een miljoen mensen bewaakten de muur vanuit ruim 1000 forten en uitkijktorens. Als de vijandige legers naderden, staken ze een mengsel van hout, stro en mest in brand. Eén dikke rookwolk betekende 500 soldaten, vier rookwolken betekende 10.000 vijandige soldaten. De laatste dagen zijn we nog naar het Zomerpaleis, het Olympisch gebied en een Chinese acrobatenshow geweest. Ook erg grappig is dat we in Beijing Marlijne en Wijnand hebben ontmoet. Zij is een oud collega van Mark en zij zijn net als ons op wereldreis. Erg leuk om samen verhalen en ervaringen hier te kunnen delen.

Al met al hebben we heel veel gezien, gereisd en met name genoten van China! Onze volgende bestemming word Zuid-Korea!

Groetjes,
Mark en Maaike