Hoi allemaal,
Hierbij weer een verhaal van onze belevenissen en dan nu vanuit Nepal. We zijn nu bijna 2 weken in Nepal en wat een mooi, schoon en rustig land is dit in vergelijking met India. Mark en ik vinden dit echt een verademing en van beiden komen onze zintuigen weer wat tot rust. Onze reis heeft er tot nu toe als volgt uit gezien: Lumbini, Tansen, Pokhara en nu zitten we in Sauraha (Chitwan National Park).

Onze reis van India naar de grens verliep niet helemaal voorspoedig. Voor India begrippen hadden we een duur buskaartje. We hadden gekozen voor een luxe bus naar Nepal, helaas was de bus echt verschrikkelijk. We zouden om 18.00 uur bij de grens aankomen, maar dit werd uiteindelijk 21.30. Onderweg ging de bus kapot dus moesten we 2,5 uur lang, ja jullie lezen het goed, met z'n 10^e in een jeep plus onze bagage. Dat was geen pretje! De grens overgang was vreemd/bijzonder. We kwamen aan in een echte spookstad, waar geen mens op straat was. Bij de grens overgang van India werden er snel een paar kaarsjes aangestoken zodat de douaneambtenaar ons paspoort kon bijwerken. Hier wilde wij zo snel mogelijk weg. We hebben dan ook direct over de grens in Nepal een taxi genomen naar Lumbini.

Lumbini is een heel klein dorpje dat bekend is omdat hier de geboorteplaats is van Boeddha. Hier zo meer over maar eerst onze belevenissen van Holy. Zoals we al eerder schreven hebben ze in India en Nepal het festival Holy, dit is voor de mensen de gelukkigste dag van het jaar. Tijdens dit festival worden broederschap en vriendschap gevierd. Dit wordt gedaan door felle poederstoffen op elkaar te gooien en te smeren. Nou Mark en ik hebben dit mee gemaakt, want niemand op straat kan hier aan ontkomen. Gelukkig waren we in een klein dorp waardoor het er wat rustiger aan toe ging maar zie de foto's voor het resultaat. We hebben wel flink moeten boenen om ons weer schoon te krijgen, maar dit is gelukkig aardig gelukt. Zoals ik al eerder zei is Lumbini de geboorteplek van Boeddha. Om deze reden is er de ‘Lumbini Development Zone' gebouwd, dit is een gebied waar Boeddhistische organisaties/ landen van over de hele wereld tempels hebben gebouwd (en bouwen) rond de geboorte plaats van Boeddha. We hebben dit gebied met de fiets verkend. De fietsen waren erg klein en zwaar en de banden waren zonder profiel. We hadden het gevoel dat we windkracht 8 tegen hadden, dit zonder dat er ook maar een zuchtje wind stond. Onze eerste stop was bij de ‘Eternal Flame'. Een vlam voor de wereldwijde vrede. Hierna hebben we bijna 3 kilometer op de fiets gezeten naar World Peace Pagode. Een mooie tempel waar wij ons vooral verbaasde over alle rust die daar heerste. Heerlijk. De lotus bloemen die allemaal in de vijver voor de Pagode aan het bloeien waren maakte het vredige gevoel natuurlijk helemaal compleet. Helaas had Mark's mooie fiets nu opeens een lekke band... best wat vervelend! Gelukkig was de Pagode vlakbij het mooiste hotel van de stad. Hier konden ze ons wel helpen aan een fietspomp. Wij hadden overigens het gevoel dat in dit mooie hotel echt helemaal niemand verbleef. Onze volgende stop was bij de Lotus Tempel. Een mooie tempel die echt nog hagel nieuw was. De mooiste tempel was toch wel de Chinese Boeddhistische tempel. Het had veel weg van de verboden stad in Beijing. Oftewel erg mooi!! Hierna zijn we gefietst naar Maya Devi Tempel. Dit is de heiligste plek. Hier is namelijk met een steen aangegeven waar Boeddha, 563 voor Christus, is geboren.

Even wat geschiedenis: Boeddha betekent in het Sanskriet (dat is de oude taal van India) de ‘verlichte' 2500 jaar geleden zat Gautama Siddharta onder een boom. Gautama was de zoon van een vorst uit het geslacht Shakyas. Dat in Noord - India heerste. Gautama werd rond 560 voor Christus geboren en stierf in 483 voor Christus. Hij werd dus ongeveer 77 jaar oud. Gautama werd erg verwend in zijn jeugd en op zijn 16^e trouwde hij met zijn nicht Yasodhara, die hem een zoon schonk. Op 29 jarige leeftijd ging hij tegen de wil van zijn vader in reizen en tijdens zijn reizen ontmoette hij een oude, een zieke en een dode man. Door deze ontmoetingen wist Gautama dat lijden en dood bij het leven hoorden en dat je dat niet kon voorkomen. Tenslotte ontmoette hij een monnik, die Gautama ertoe bracht zijn levenswijze grondig te veranderen. Deze 4 ontmoetingen maakten een grote indruk op Gautama en Gautama nam zich voor om een verklaring voor het lijden te zoeken. Hij verliet zijn huis en zijn familie , zelfs zijn zoon, en hij deed afstand van al zijn aardse bezittingen. Hij kleedde zich als monnik en liet zich kaal scheren en ging op zoek naar een spirituele leraar. Hij ontmoette twee wijzen, die hem vertelden over de geheimen van meditatie en die twee wijzen vroegen hem of hij met hen mee wilde gaan en andere mensen wilden vertellen over meditatie. Gautama wilde dat niet en ging samen met 5 andere monniken in een grot leven. In de grot leidde hij samen met de 5 andere monniken een leven van strikte afzondering en onthouding. Gautama nam zich voor zo lang te vasten tot hij ‘zijn ruggengraat door zijn buik' kon zien. Zes jaar later gaf hij dit leven op en begon het land door te trekken. Op een dag rustte hij onder een vijgenboom. Daar begon hij te mediteren. Dit deed hij 45 dagen lang. Toen bereikte hij de toestand van het nirwana. Hij zag eindelijk in wat de oorzaak was van het lijden in de wereld. Vanaf dat moment was hij Boeddha. Hij was toen 35. Gautama geloofde voortaan in het nirwana, een toestand van absolute gelukzaligheid. Hij keerde terug naar de 5 monniken met wie hij vroeger gemediteerd had, en deelde met hen wat er was gebeurd onder de boom. De monniken werden zijn leerlingen en in de loop der jaren werden dat er steeds meer. De rest van zijn leven bracht Gautama vanaf nu Boeddha door als rondtrekkende monnik en prediker. Dit deed hij tot hij ziek werd en stierf.

Er zijn dan ook 3 Boeddhabeeldjes: De dunne Boeddha stelt Gautama voor. Jullie weten nu dat hij een hele tijd gevast heeft en daardoor werd hij heel erg dun. Als je een beeldje ziet van een dunne Boeddha dan stelt dit Gautama voor, voordat hij de verlichting bereikte. Je hebt ook Boeddhabeeldjes die niet heel dun zijn en niet heel dik. Deze Boeddhabeeldjes stellen Gautama voor nadat hij de verlichting had bereikt. Dus toen hij echt een Boeddha was. De dikke Boeddha is een ander verhaal. In China heerste vroeger veel armoe. Mensen hadden geen eten en voor hen was dik zijn een teken van geluk. Als je wat dikker was had je genoeg te eten. En als je de verlichting hebt bereikt ken je alleen nog maar het geluksgevoel.

Maar goed verder met ons avontuur. De tocht naar Tansen was erg bijzonder. Onze tocht ging door de heuvels en bergen heen, dit langs heel veel rijstvelden. Erg mooi om te zien. De vangrail was uiteraard bij deze weg niet aanwezig waardoor we menig keer op slecht 50 centimeter van een 100 meter hoge afgrond reden. Een bijzondere ervaring. We hadden wat problemen om in Tansen een normaal hotel te vinden. Alles is twee beetjes vies hier, uiteindelijk genoegen genomen met een heel matig hotel met een gedeelde badkamer en vieze kamer die wel kabel tv heeft. Kosten zijn slechts 3 euro per nacht. Hierna zijn we lekker gaan wandelen door het dorp. Het leuke hier is dat er weinig toeristen komen waardoor we hier nog echt een bezienswaardigheid zijn en de mensen het hier zelfs leuk vinden en ons willen helpen! Wat een verschil met India. We zijn naar een uitzichtpunt gewandeld op 1600 meter hoogte. De klim omhoog was enorm zwaar en het uitzicht was matig. Toch leuk om in alle rust deze wandeling te kunnen maken.

Een hoteleigenaar vertelde dat kinderen hier een zwarte stip boven hun ogen krijgen om ze te beschermen tegen boze geesten. Er gaan hier veel kinderen dood op jonge leeftijd dus vandaar dat moeders hun kinderen op deze wijze willen beschermen. We hopen dat het werkt maar geloven er niet zo in. Het zou meer helpen om meer doktoren te hebben. In Nepal zijn er slechts 5 doktoren op 100.000 inwoners. Ter vergelijking in Italië zijn er 550 doktoren per 100.000 inwoners...

Pokhara is de plek voor outdooractiviteiten. Vanuit deze plek kun je trekkingen maken, paraglide, raften enz. Dit dorp is dan ook echt gericht op toeristen. De winkelstraat is 1 straat lang met alleen maar outdoorspullen en souvenirs. De outdoorspullen hebben allemaal een merknaam, maar de prijs is daar niet naar! Erg leuk om lekker te kijken, rond te lopen en te shoppen. We hebben hier dan ook veel leuke spullen gekocht. Het lekkere hier ook is dat ze een bakker hebben waar je 6 granenbrood kunt kopen, hier hebben we dan ook veel gebruik van gemaakt! Heerlijk om weer eens normaal brood te kunnen eten. Ons hotel is mooi en leek ook erg schoon, totdat we 's morgens wakker werden en er onze appel was aangevreten. Het hotel ontkende dat ze muizen hadden, maar wilde wel onze kamer nog een keer schoonmaken. De nacht erop was onze grote vriend weer langs gekomen om aan onze bananen (dachten alles te hebben opgeborgen..) te peuzelen. Tja het blijft wel Nepal! In Pokhara hebben we veel gefietst en gewandeld. We zijn naar Devi's Falls gefietst. Het verhaal gaat dat een Zwitserse toerist aan het baden was in de waterval, toen is verdronken en zijn vriendin mee heeft genomen. Na hem is de waterval vernoemd. Helaas was er vanwege de droge periode hier niet echt veel water waardoor de waterval iets tegen viel. Onze tweede fietstocht was naar een Tibetaans dorp. In de Loney Planet stond dat het ongeveer 10 kilometer van Pokhara lag. Wij dachten dat dit met de fiets wel te doen zou zijn, we hadden er echter geen rekening mee gehouden dat we tussen de heuvels zitten... we hebben de eerste 10 kilometer dus bijna alleen maar op een stijgende weg gezeten. We deden over de 10 kilometer dan ook 2,5 uur... De fietstocht was zwaar maar de dingen langs de weg en het uitzicht maken veel goed. Hier erg van genoten. Mensen die op bussen zitten, waterbuffels langs de weg, vergezichten, enzovoorts. Het Tibetaanse dorpje was leuk om te bezoeken. We hebben bij 2 van de vele souvenirwinkeltjes uiteindelijk twee mini geluksdraaimolens gekocht. De terugweg was een eitje. In 35 minuten waren we weer terug bij de winkel waar we de fietsen gehuurd hadden! Onze wandeltocht ging naar de World Peace Pagode. In de Lonely Plannet stond een beknopt beschrijving van een wandeling van 2 uur. We waren dan ook blij dat een paar kinderen ons op weg wilde helpen. De wandelroute zelf was mooi maar wel zwaar. We waren echt heel moe toen we eindelijk de top op 900 meter hadden bereikt. Was best een pittige klim! Tijdens de klim naar boven zijn we een stikdier (of iets wat er op lijkt), waterbuffels, apen en heel veel vlinders tegen gekomen. Op een gegeven moment waren we een beetje van de route af gegaan, dit omdat er totaal geen route aanwijzing was. Gelukkig waren er een paar kinderen bladeren aan het verzamelen en zij wilde ons wel helpen om het juiste pad te komen (tegen een vergoeding natuurlijk), wij waren echter al lang blij! Het uitzicht van bovenaf de heuvel was echter alle inspanningen meer dan waard, wat een schitterend uitzicht! Hierna een pad van 1 uur terug genomen naar beneden. Terug op de kamer zijn we allebei als een blok in slaap gevallen. Het is ons duidelijk dat wij in een vorig leven geen berggeiten zijn geweest!

In Sauraha zijn we naar het Royal Chitwan Nationaal Park geweest. Dit is het oudste nationale park inNepal. Het dateert uit 1973 en ligt in de Terai, het laagland in het zuiden van Nepal. Voorheen was het een jachtgebied. In 1984 werd het park werelderfgoed vanwege zijn rijke fauna en flora, met name de zeldzame Indische neushoorn en Bengaalsetijger. We hebben een jeepsafari van 1 dag gemaakt. We gingen eerst met de boot de rivier over waar er al een jeep voor ons klaar stond. Het park was erg mooi en het was heerlijk om een dag op te gaan in de natuur. We hebben de volgende dieren allemaal gezien: 29 neushorens, beren, apen, schitterende volgens (met de meest mooie kleuren), wilde zwijnen, wilde kippen, cibet kat, pauw, krokodillen, olifanten, herten (van heel klein tot heel groot) en heel veel vlinders. Al met al is het volgens Maaike geen Afrika maar toch meer dan de moeite waard. Een van de activiteiten die we hier konden doen is zwemmen/baden met olifanten. Nou dat wilde wij natuurlijk niet aan onze neus voorbij laten gegaan. Mark en ik gehesen in zwemkleren op naar de olifanten. We waren niet de enige, maar konden wel direct het water in. Veel mensen kozen er toch maar voor om van de kant te kijken. Mark ging eerst zodat ik foto's van hem kon maken. De olifanten drijver deed erg druk dus Mark werd steeds van zijn olifant gegooid en belande dan in het water. Nou toen was het mijn beurt. Direct maar aangegeven dat ik het wat rustiger aan wil doen omdat een olifant toch wel erg hoog en zwaar is. Een olifant heeft een erge harde huid en voelt een beetje als schuurpapier. We hebben daarna nog een tijdje gekeken. Later zagen we een stukje verder een olifant heerlijk op zijn zij in het water liggen. De eigenaar was zijn olifant aan het wassen en de olifant lag heerlijk te genieten. We hebben gevraagd of we mochten helpen en dit mocht. Na even geboend te hebben zijn we beiden nog even op de rug van de olifant gegaan en heeft hij ons lekker nat gespoten. Een hele leuke en bijzondere ervaring. Voldaan zijn we weer terug naar onze kamer gegaan en we zitten nu lekker op ons terrasje te genieten van de dag en de rust die hier heerst.

Groetjes Mark en Maaike