Hoi allemaal,
Hierbij weer even een update van al onze belevenissen en ervaringen. In het vorige verhaal zijn we geëindigd dat we met kerst waren aangekomen in Chili.

Onze eerste bestemming in Chili was San Pedro de Atacama, dit is een woestijndorpje in de middle of nowhere. We waren beiden een beetje bang dat met kerst alles dicht zou zijn maar alle hotels en de meeste toeristenzaakjes/tourorganisaties waren gewoon open. We hebben eerst een paar hostels bekeken maar schrokken wat van de prijzen. Een kamer met eigen badkamer kost hier zomaar 50 euro. Dat past natuurlijk niet in ons budget. We zijn uiteindelijk gegaan voor een soort familie hostel waar we een kleine kamer hebben met gedeelde badkamer voor net geen 30 euro. We hebben hier wel wifi dus dat is natuurlijk wel een enorme plus! In San Pedro de Atacama was niet heel veel te beleven. Een van de activiteiten is sterren kijken. De bewolking in dit gedeelte van Chili is zo minimaal dat dit een van de beste plekken ter wereld is om sterren te kijken. Dit is dan ook de reden dat hier veel sterren kijk installaties staan. Onze tour zou om 12 uur 's nachts starten, maar toen we om 8 uur kwamen checken of de tour doorging bleek het vandaag een van de weinige bewolkte dagen van het jaar te zijn, dus de tour was afgelast. De andere tours zaten allemaal vol, dus helaas hebben we dit aan ons voorbij moeten laten gaan. Na een paar dagen lekker rustig aan te hebben gedaan werd het weer tijd voor actie. Onze volgende bestemming werd La Serena. La Serena is een kleine stad aan de kust van Chili. Het heeft veel oude gebouwen en mooie kerken. We zijn na het bezoeken van verschillende kerken naar een museum gegaan waar ze een beeld van Paaseiland hebben staan. Nou die wilden we wel zien, scheelde ons een reisje naar Paaseiland! Op de kamer hebben we alvast, als voorbereiding op onze zoektocht naar goedkope tickets naar Antarctica, een aantal reisbureaus aangeschreven voor aanbiedingen.

Santiago werd de stad waar wij het nieuwe jaar zouden in gaan! We hadden in de Lonely Planet gelezen dat de taxichauffeurs hier vriendelijk waren, nou dit bleek niet zo te zijn. Voor een ritje met de meter van 4 km moesten we 11 euro betalen (hiermee zijn we al enorm afgezet) en zijn we ook nog in een wisseltruc getrapt. Mark betaalde met 10.000 biljet, echter hielt de chauffeur geen tel later een biljet van 1.000 omhoog en wees naar de teller. Dat was niet genoeg. Hij gaf het duizendje terug en we gaven hem een ander biljet van 10.000. Het ging zo snel dat we niet zeker wisten of we echt het verkeerde biljet hadden gegeven. Op de kamer hebben we geld zitten tellen en we waren inderdaad opgelicht! Erg vervelend en een nare ervaring. De kamer in het hotel die we via internet hadden geboekt viel ook wat tegen. Het was echt een hokje met een douche en een wc. Als je op de wc zit kijk je zo naar het bed, er is namelijk geen deur. Even wennen en in ieder geval weer heerlijk knus! Gelukkig was de stad Santiago erg mooi. De Cathedral van Santiago was erg indrukwekkend en mooi. Mensen waren aan het bidden en aan het biechten. Bijzonder om te zien dat hier het Katholieke geloof nog zo sterk is. Oudejaarsavond hebben we gevierd met de hotel eigenaar en zijn familie en de twee andere gasten in het hotel. Eerst hebben we om 8 uur 's avonds gaan skypen met Nederland omdat het daar toen Nieuwjaar was. Leuk om even het thuisfront via Skype gelukkig Nieuwjaar te wensen. Wij moesten toen nog 4 uur wachten. Ons feestje begon pas om 11.00 uur. Toen kwamen de aardappels, salades en vlees op tafel. Hier hebben we gezellig met zijn allen van gegeten. Voor ons was het wel heel laat, voor het gezin hier een stuk normaler! Om twaalf uur hebben we het nieuwe jaar ingeluid onder het genot van een glas champagne. Een bijgeloof in Chili is als je om 12 uur 's nachts met je reiskoffer om je huizenblok rent dat dit zorgt voor een goed reisjaar. Wij vonden het erg grappig om een vrouw met haar trolley langs te zien rennen. Op nieuwjaarsdag hebben we een stadswandeling gemaakt. Het was een tour van 4 km. Het bracht ons langs vele oude gebouwen en meerdere mooie parken. Alles bij elkaar vonden we het een erg mooie stad.

Omdat Chili is een ontzettend lang land (ongeveer 4300 km (dit is ongeveer net zo ver als van Amsterdam naar Lissabon en weer terug!) hebben we besloten om een stuk van onze route te gaan vliegen. Zo bespaarde we 60 uur lang in een bus zitten. Vanuit Santiago zijn we Punta Arenas gevlogen. Tijdens de vlucht kregen we onze eerst blik op Patagonië. Een erg mooi gebied met veel bergen, sneeuw en gletsjers. Rond 16 uur kwamen we aan Punta Arenas. We waren snel uit het vliegtuig. Helaas kwam mijn tas niet, Mark's tas was er wel vrij snel. Gelukkig waren er meerdere zonder tas. Wij mee lopen naar de balie. Na wat gezoek kwamen ze na 10 minuten aan met mijn tas. Jeetje dat was wel een opluchting. Het zou toch wel erg vervelend zijn geweest als die weg was! In Punta Arenas zijn we direct opzoek gegaan naar een bus die ons naar Ushuaia kon brengen. Het weer is hier al een stuk kouder en daarnaast regende het ook nog. We kunnen duidelijk merken dat we nu bijna in het uiterste zuiden van Zuid-Amerika zitten. Na wat gezoek konden we de volgende dag met de bus naar Ushuaia. De reis zal ons 12 uur in beslag nemen. Tijdens de reis hebben we genoten van het schitterende landschap hier. We moesten onder andere met een pond de ‘Strait van Magellan' over. Tijdens het varen sprongen er pinguïns uit het water! Zij waren lekker met ons mee aan het zwemmen. Wat een mooi gezicht. De hele boot stond voor het raam. De natuur is hier ruiger. Veel bergen en grote vlaktes/bossen. En we zien hierdoor ook weer veel dieren in het wild. Hele mooie vogels, een soort kleine struisvogels en lama's. Uiteindelijk kwamen we rond half 10 ‘s avonds aan in Ushuaia. We wisten al waar we heen wilden. Dus maar snel op pad voordat anderen ons voor waren. Helaas vele anderen waren ons voor gegaan en het hostel zat helemaal vol. Nu was het zoeken naar een bedje. We hebben zeker een uur door de stad gelopen opzoek naar een bedje. Alles zat vol. We kwamen ook steeds dezelfde mensen tegen die ook opzoek waren naar een kamer. Uiteindelijk hadden we een kamer voor 75 euro gevonden met een gedeelde badkamer. Echt belachelijk, maar we hadden een kamer en hoefde in ieder geval niet buiten te slapen of in een lobby slapen (we hoorde van andere mensen dat zij dit wel hebben gedaan)! We hadden verwacht dat het druk zou zijn omdat het nu hoog seizoen hier is, maar zo druk hadden we het zeker niet verwacht! Mocht je een hotel willen beginnen dan moet je hier zijn! Ondanks dat de kamer erg duur was zijn er geen verduisteringsgordijnen opgehangen. Op deze plek van de wereld echt een must. Want toen we gingen slapen, om 23.30 uur, was het net aan het schemeren. Om 6.00 uur werden we wakker en was het al helemaal weer licht. Het schijnt dat de zon in deze tijd van het jaar maar vijf uur per dag onder gaat. We zijn direct opzoek gegaan naar een goedkopere kamer. We hebben onze bagage in het hotel achter gelaten en zijn toen gaan wandelen langs allemaal hostels. Wat bleek ook nu zat alles gewoon vol (dorms/privé kamers)! We zijn toen naar het toeristenbureau gelopen. Dit bleek een goede zet te zijn. Ze hadden hier een boek liggen met hierin alles hotels, de prijzen en de faciliteiten. Wij hebben er een paar uitgekozen en toen is die vrouw de hotels gaan bellen. Na nummer 5 hadden we eindelijk succes. Ze hadden in het Drake Hostel nog een kamer. We zijn erheen gelopen en inderdaad we hadden een kamer we hebben onze bagage opgehaald en hebben ons geïnstalleerd. Toen kwam de volgende klus: alle budget reisorganisaties bezoeken die reizen aanbieden naar Antarctica. Het zijn er hier een stuk of 6. Zal het ons gaan lukken? Wat bleek iedereen biedt dezelfde reis aan en ook nog eens voor dezelfde prijs. Deze prijs was ook nog eens dezelfde prijs als dat ze ons al hadden gemaild. Dat was een tegenvaller. We hadden gehoord dat je hier lokaal veel lagere prijzen zou kunnen krijgen. Helaas! Terug op de kamer bedachten we ons dat we van 1 organisatie via de mail nog een paar kleine extraatjes kregen (hotelovernachting in de stad en gratis kleding) als we bij hun zouden boeken. Wij er naar toe en wat bleek ze gaven ons ook nog eens een leuke aanbieding. We konden de 11 daagse reis (vertrek 28 januari) naar Antarctica kopen inclusief kleding en hotelovernachting of we kregen de reis zonder hotelovernachting en kleding voor 600 US dollar korting. Wij hebben gekozen voor de laatste aanbieding en gelijk geboekt. We hebben overigens wel de meest simpele hut geboekt aan boord. Geen raam, 2 bedden boven elkaar en een gedeelde badkamer. Wij hebben er echter geen moeite mee en kiezen liever voor de besparing. De duurste hut aan boord is ruim 11.000 US dollar per persoon en dan heb je een mooie hut maar uiteindelijk doe je hetzelfde. Wij hebben dat er niet voor over. Maar we gaan dus naar Antarctica, maar moesten dan nog wel 21 dagen wachten. We zijn eerst een paar dagen Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld, gaan verkennen. Het is nu zomer in Ushuaia, maar het is overdag maximaal 15 graden en 8 graden 's nachts. In de winter is het hier heel koud, alleen maar sneeuw en nog eens heel kort licht. Doe ons dan maar de Nederlandse winter! Mark was tijdens ons verblijf in Ushuaia jarig. Hij heeft een Lonely Planet van Antarctica gekregen en als taartje twee pinguïns van schuimpjes. Op zijn verjaardag zijn we met de bus naar de Martial Glacier geweest. Deze gletsjer ligt op ongeveer 7 kilometer buiten de stad en bovenop een berg. Bij de berg zijn we met een kabelbaan het eerste stuk omhoog gegaan. Hierna hebben we een hele stevige wandeling gemaakt die ons tot aan de voet van de gletsjer bracht (bijna 1000 meter boven de zee). Wat een enorme klim was dat! De gletsjer vonden we beiden niet heel bijzonder maar het uitzicht was wel erg mooi. Al met al was het de beklimming meer dan waard. De volgende dag zijn we naar het Nationaal Park Tierra del Fuego gegaan. We hebben daar een wandeling gemaakt van 8 km lang. Toen we de bus uitkwamen waaiden het erg hard. Vandaag hadden we ons iets beter voorbereid op het koude weer, maar ondanks dat was het nog steeds koud. Helaas hebben we niet heel veel wildlife gezien maar wel genoten van het uitzicht en de mooie natuur. Onze laatste dag in Ushuaia zat er op en hebben we de bus gepakt naar El Calafate. Deze busrit duurt van 5 uur 's ochtends tot half 1 's nachts! We moesten 4 keer een grens passeren. Eerst van Argentinië naar Chili en daarna weer terug van Chili naar Argentinië! Jeetje wat neemt dat veel tijd in beslag. Al die formuliertjes die je moet invullen, maar ons paspoort wordt wel steeds mooier! Het blijft een bijzonder landschap om te zien. Dit gebied staat bekend om de grote schapenboerderijen. Ze hebben hier zelfs de grootste groep met schapen ter wereld. Dit bedrijf heeft in totaal 140.000 schapen! We zijn onderweg dan ook meerder keren heel rustig door een grote groep met schapen gereden. Deze worden over de weg door mannen op paarden en herdershonden naar een andere plek gebracht. Grappig om te zien. Uiteindelijk kwamen we om 1.30 uur ‘s nachts aan op het busstation, dit was ruim een uur later dan gepland. Toen zijn we naar onze camping gelopen. Je gelooft het of niet maar om kwart voor 2 's nachts hebben we nog een tent op gezet! Toen maar snel gaan slapen!

El Calafate is een echt toeristenstadje waar we ons lekker hebben vermaakt. Op onze camping hebben we een traditioneel maal gegeten. Er worden in veel restaurants 's avonds 3 lammetjes aan het spit gehangen, die dan boven het vuur worden gebakken. Wij hadden een schotel van vlees besteld. We begonnen met biefstuk, black pudding en darmen/niertjes. Ik heb me alleen gewaagd aan de biefstuk. Daarna kregen we lam. De geroosterde dieren worden in de keuken gewoon in stukken gehakt en je moet hopen dat je een goede stuk krijgt. We sloten af met hele vieze stukken vlees waarvan we niet meer dan een hapje hebben gegeten. Mark heeft zich aan alle stukken vlees gewaagd. Zelf de darm en de nier heeft hij geproefd! Naast al het vlees was er ook een saladebar. We hebben onze buikje lekker rond gegeten. Het restaurant zat helemaal vol met, hoofdzakelijk lokale, mensen. Zij genieten er blijkbaar volop van voor ons was het een eenmalig avontuur. Vlakbij onze camping ligt Laguna Nemez en Lago Argentino. Lago Argentino is het grootste meer van Argentinië met een oppervlakte van 1600 vierkante kilometer. Laguna Nemez is een klein zijmeer van de Lago Argentino en is gemaakt tot een vogel reservaat. Voor de Laguna moesten we 25 Pesos per persoon (4,50 euro) entree betalen. Dit terwijl Lago Argentino gratis was. Wij hebben gekozen voor de gratis optie omdat de vogels in beide meren te zien zouden zijn. We hebben heel veel mooie vogels gezien. De flamingo's die hier stonden waren weer erg mooi om te zien. Mark is een dag later nog terug gegaan om vogels te spotten. Hij zag een havik op nog geen 2 meter afstand waarvan hij een aantal mooie foto's heeft gemaakt.

El Calafate staat bekend om de Perito Morenogletsjer. De gletsjer ligt nog op 78 kilometer van El Calafate. De Perito Morenogletsjer is een gletsjer in het Nationaal park Los Glaciares in het zuiden van Argentinie. De Perito Morenogletsjer is een van de 48 gletsjers in Zuid-Patagonië. De gletsjer eindigt in een fjord, waar het ijs 80 m dik en 5 km breed is. Per dag schuift de ijsmassa 1 tot 2 meter verder. Dit kan horen aan het gekraak van de over elkaar schuivende ijsbrokken enerzijds, anderzijds breken regelmatig grote ijsbrokken van de gletsjer af die dan met veel lawaai in het water vallen. Na de entreetickets te hebben gekocht zijn we door de door de buschauffeur afgezet op de plek waar vandaan de boten vertrekken die voor de gletsjer langs varen. De boot bleek goed gevuld te kunnen worden en uiteindelijk vertrokken we met ruim 150 mensen aan boord. Gelukkig is de boot groot genoeg dus we zaten zeker niet op elkaars lip. Al was het dek op de boot wel wat erg vol. Dit is natuurlijk ook een van de mooiste plekken om te kunnen genieten van al de schitterende omgeving. Wij zijn uiteindelijk 1 uur op de boot geweest. Vooral het varen voor de gletsjer langs was bijzonder. Pas vanaf deze afstand kun je echt zien hoe hoog de gletsjer wel niet is (80 meter). Hierna werden we door de bus weer opgehaald. De bus zette ons nu af bij het wandelgedeelte voor de gletsjer. Hier hadden we 2,5 uur de tijd om te wandelen en om te kijken naar de gletsjer. Wij hebben vooral gekeken naar de gletsjer. Vooral het breken van het ijs (en het geluid dat het maakt) en de stukken die vielen in het water waren erg mooi om te zien. Dat natuurlijk aangevuld met alle schitterende kleuren blauw die we hebben gezien.

Vanuit El Calafate zijn we met de bus naar El Chalten gegaan. Het landschap waar we doorheen reden was wijds en kaal, maar mooi om te zien. Vooral de bergen (met sneeuw erop) op de achtergrond maakte het allemaal een mooi plaatsje. Ook hebben we kunnen kijken naar de Viedma Gletsjer. Deze grote gletsjer is meer dan 20 km2 groot en het eind bij het meer was ruim 2 km breed. Een spectaculair gezicht. Ook bijzonder blijft de kleur van het water. Doordat al het water in de meren hier afkomstig is van de gletsjers heeft het een speciale blauwe kleur. Het ziet er erg mooi uit. In El Chalten hebben we wederom ons tentje opgezet, echter is het hier 's nachts wel even een andere temperatuur. We kunnen merken dat we dichter bij de bergen zijn. Beiden hebben we het, ondanks dat we lagen met kleren aan hadden, koud gehad. Voor ons nu een geluk dat hier totaal geen beschutting is. Hierdoor scheen de zon toen ie op kwam gelijk op onze tent. Hierdoor warmde we weer redelijk snel door. In El Chalten komen vooral mensen om te wandelen of te klimmen. Het is een echt wandelparadijs. We zijn gestart met een makkelijke wandeling van vier kilometer lang naar de waterval ‘Chorrillo del Salto'. Het was een mooie en leuke tocht om te wandelen. We hebben bergen gezien met sneeuw/ gletsjers erop, langs een rivier gelopen met allemaal gletsjer smelt water en door allemaal mooie natuur gelopen. Bij de waterval hebben we een tijd gezeten in de zon, om op deze mooie plek lekker te kunnen lunchen. Hierna zijn we de vier kilometer weer terug gaan wandelen. De tweede dag waren we klaar voor een stevigere wandeling met bepakking richting Laguna Torre. De zware dingen hebben we bij de camping achter gelaten, maar desondanks was onze tassen nog behoorlijk zwaar maar ja voor ons plan moesten we ook wel wat meenemen. Laguna Torre ligt op 11 km bij El Chalten vandaan midden in een groot natuurpark. Hier kun je alleen lopend komen. Bij dit meer wilden we blijven slapen. Er zijn geen plekken in het park om drinken of eten te kopen dus we moesten alles meenemen. Dit zagen we dan ook terug in onze backpacks. Brood, beleg, 8 liter water, 1 liter melk, cornflakes, tent, slaapzakken, deken, matjes, kleding, enzovoorts. Om 9.30 uur zijn we uiteindelijk gestart met de wandeling. Vooral de eerste anderhalf uur van de tocht was erg zwaar. We moesten in dit stuk ongeveer 250 meter stijgen. Met onze backpacks op viel dit niet echt mee. Gelukkig was het uitzicht echt schitterend dus dat maakte veel goed! Na 3,5 uur klimmen en dalen kwamen we uiteindelijk aan bij de camping waar we wilde verblijven. Dit is een camping midden in de natuur. Het is gratis en dat zie je terug in de faciliteiten. Er is om precies te zijn 1 toilet (wat niet meer is dan een gat in de grond en stinkt naar een gierput) en meer niet! Het heeft natuurlijk ook wel wat, zo lekker in de natuur! We zijn nadat we de tent hadden opgezet de laatste kilometer van de dag gaan wandelen naar Laguna Torre. Dit is een meer wat ontstaat door het smeltwater van de Gletsjer Grande die tegen het Serro Torre gebergte aan ligt. Het meer is groen/ blauw en de berg is erg mooi van kleur en van vorm. Mark had nog wat energie over en is nog de wandeling gaan maken naar een uitzichtpunt, waarvandaan je de gletsjer heel goed kan zien. Om hier te komen moest hij nog 3 kilometer heen en 3 kilometer terug lopen. Het was de wandeling overigens meer dan waard omdat je nog beter de enorme grote van de gletsjer kan zien. Het pad was overigens wel heel slecht (niet aangegeven en langs diepe/steile rand), maar dat maakte de wandeling volgens hem ook wel weer leuk. 's Avonds hebben we nog een tijdje zitten kijken hoe de zon aan het ondergaan was. We hadden al snel door dat de temperatuur enorm daalde op het moment dat de zon achter de berg ging dus daarom zijn we op een gegeven moment terug gelopen naar de tent. 's Nachts hebben we het erg koud gehad. Mark werd rond 6.00 uur voor de zoveelste keer wakker en is er toen uit gegaan om een ochtendwandeling te gaan maken. Hij is voor de zonsopgang terug gegaan naar Laguna Torre. Het was erg mooi om de bergen van Serro Torre rood te zien worden. Hierna is hij een stuk van ongeveer 4 kilometer gaan wandelen. Ons ontbijtje hebben ze samen genuttigd bij de Laguna. Het is schitterend om de witte bergen te zien liggen tegen een strak blauwe achtergrond. Ondanks de kou in de nacht hebben we het met het weer enorm getroffen. Na de tent ingepakt te hebben zijn we begonnen aan de wandeling terug naar El Chalten. Onze tassen waren nu gelukkig een stuk minder zwaar dan op de heen weg. We waren al 6 liter water en 1 liter melk kwijt. Dat scheelt toch aanzienlijk in het gewicht! De mensen zeggen dat je het water van de gletsjer gewoon kan drinken. Je hoeft dus maar je fles in een stroompje water te hangen en je fles te vullen. Wij vonden dit wat te gewaagd, we hadden namelijk weinig zin om met diarree terug te gaan lopen. De 11 kilometer terug naar het dorp verliep sneller dan de heenweg en 2,5 uur later stonden we weer op de drukke camping in El Chalten om onze tent op te zetten. De volgende dag zijn we weer terug gegaan El Calafate gegaan. In El Calafate hebben we de tijd genomen om daar nog even de laatste dingen te regelen en lekker te genieten van de zon voordat we met het vliegtuig terug naar Ushuaia vliegen.
Antarctica here we come!!

Dit was weer een 'korte' samenvatting van onze belevenissen! De reis naar Antarctica komt voor ons nu heel dichtbij! We hebben er heel veel zin in! Wanneer we terug zijn van Antarctica plaatsen we zo snel mogelijk een verhaal met foto's op onze site!!

Tot snel!

Mark en Maaike